The Day He Freakin' Confessed

 March 31, last day of intrams.

Syempre tanda ko, April fools kinabukasan eh. So ano ba itong ginagawa ko ngayon? Bakit ko ba inaalala? Pwede bang instantly like a magic, lahat makalimutan ko na? I swear kahit ang tagal nang nangyari, ang sakit pa rin ngayon like why am I still affected? Hindi ba uso sa'kin yung move on? It's making me feel weak and vulnerable siguro kapag gabi ganito ako. Pero bukas ng umaga, strong independent woman ako na ang priority ay self love. After ko talaga mag-heal talagang self love na ako hindi na ako magpapapasok ng kung sino man sa buhay ko. Technically, ako naman yung unang nagka-interest sa'ming dalawa so kasalanan ko rin kung bakit ako nagdudusa ngayon. Kasalanan ko kasi medyo naging tanga ako over a guy na emotionally unavailable. Happy April fools day in advance! Bagay sa'kin birthmonth ko kasi isa akong tanga! :D

A Quote From Someone Anonymously

    "I think love is when I put myself even when I'm tired, and I carry myself up the stairs even though my knees ache. I think love is when I buy myself a coffee when I'm broke, and I know that I'll get myself back later. I think love is letting myself love someone, even though I am so scared. Love is a heavy thing that carries you as much as you carry it."

Hmmm, to love someone so genuinely. Honestly, I never wanted na ma-reciprocate yung feelings ko sakanya. Alam mo yun? Para bang masaya na ako dati na nakikita ko siya araw-araw. Masaya akong masaya siya. Ngayon kaya, sa mga panahong ito, okay na kaya siya? I honestly don't know how anxiety feels like. Being anxious, yes I know how it feels. But having and experiencing anxiety, I can't understand. But I chose to understand because that is how much I love him. I chose to let him go because that's what he wanted. We never even had a thing para may matapos in the first place 'di ba?

But every moments, every memories with him, na parang vague na ngayon, kasi hindi ko na siya nakakausap, nakikikita, parang iba na, at alam kong pareho na kaming nagbagong dalawa. It's been seven months since we stopped talking because that's what he asked for. Wala naman akong magagawa 'di ba? Kahit na mahal ko na yung tao, kung hindi na niya gusto, wala na naman akong laban.

Pero hanggang ngayon, kahit anong makita ko na tungkol sakanya, bigla  ko siyang naaalala. Lord, bawal na po ba talaga? Lord bakit sa lahat ng taong nakilala ko, siya yung minahal ko? Siguro matagal ko nang tinatago ito sa puso ko. Masyadong busy sa school eh. Hindi naman pwe-pwedeng ma-distract ako dahil lang sa reason na "hanggang ngayon, kahit pitong buwan na yung nakakalipas, parang hindi pa rin naghihilom yung puso ko."

Haaay, Nissy, kailan ba tayo magiging maayos nito?

My Life Update So Far! (Emotionally)

 Usapang puso naman tayo Nissy :)

    Hi! Kumusta ka na, Nissy? It's been...seven months? Almost. Hmmm, kung sasabihin ko sa'yo genuinely yung nararamdaman ko ngayong oras na ito, I feel so... vulnerable and weak. Kapag ganitong time na wala na akong ginagawang kahit anong school works or acad related, iniisip ko kung okay na ba talaga ako. No words can totally describe what I am feeling. I am trying and trying to distract myself, pero once na ma-trigger, once na makakita ako ng kahit anong bagay na related sa kanya, I can't help myself. Siguro nga minahal ko yung tao kaya ako ganito. Kaya hanggang ngayon, nasasaktan pa rin ako... somehow. Not everyday, but during random days. 

   Medyo ewan ko na rin talaga ako sa sarili ko kung bakit ako naghahanap ng crush HAHAHAHA. Alam naman nating pareho na kapag ganitong mga sitwasyon, wala naman siyang magandang nadudulot sa'yo diba? He was just your distraction. Pero... pero Nissy, minahal ko kasi yung tao. 

    Haaay Nissy, bakit ang sakit pa rin? Kahit na wala na akong masyadong naaalala sa pinagsamahan naming dalawa, bakit ang sakit? Akala ko okay na ako, hindi ko na iniiyakan yung tao, pero nakita ko lang ulit once, wala na, bumaik na naman lahat. Ang unfair naman, bakit sa'ming dalawa, siya yung unang nakausad?

Tangina, mahal pa rin kita

My Life Update So Far! (Academically)

    It's been more than a month since I last updated my blog. Ano na nga bang nangyari sa buhay ko? 

Hi Nissy! Today is March 22, FRIDAY. Our Midterms examinations for 2nd Semester just finished. I can't say na I did well. But all I can tell is I really did my best to study and to prepare. I sacrifice a lot of time, though minsan inaamin ko na I am distracted to my phone. Ano pa bang pwede kong i-kuwento? Na-kuwento ko dito sa past blog ko na I am pressured... and lately I am telling to myself na it is okay not to get high grades all the time. It is okay na hindi ako ang mag-top. I don't want to be too hard to myself, kasi kung mangyayari 'yon, ako lang din yung mahihirapan.

    I know masyado akong naging studious nung 1st Semester, to the point na hindi ko na nabibigyan ng oras yung sarili ko. Or maybe... just maybe, it was my way of distracting myself. Kasi kung hindi ako mag-aaral, iiyakan ko nalang siya.

    

    Ngayong Second Semester, parang ang bilis ng mga pangyayari. March na agad, actually malapit na mag-katapusan. Tapos April na, my birthmonth! How fast time flies, right Nissy? Ano pa ba? Hmmm, in terms of my subjects, kailangan kong bigyan ng focus yung Computer Programming. In this field of mine, diskarte at disiplina yung kailangan. Walang katapusang learning. Experience is the best teacher,  I may say that is true. Nung mga paunang linggo, from Flowchart (na dati halos naiiyak na ako kasi nahihirapan akong gawin) ngayon naman ay nasa looping na kami. Naitawid ko naman yung exams ko, hindi ko lang alam kung aabot ba sa passing grade. Hindi ako confident na sabihin, hindi ko rin naman gugustuhing bumagsak ako. Kaya I'm really hoping for the best.

    In terms of my Minor Subjects, I don't know kung goods ba yung score ko sa Data Structures and Algorithms and Science, Technology, and Society. Sabihin na nating I am assuming na lampas lima na yung mali ko. Pero sana talaga goods parin. Hmmm, actually itong mga ino-overthink ko right now ay tungkol lang sa magiging outcome ng exams ko. Kasi hindi talaga ako sigurado sa mga naging sagot ko. Pero I know in myself that I did my best in answering those questions and I wasn't able to leave a blank on any of those. So future Nissy, balitaan mo nalang ako ha? Idadaan ko nalang sa dasal at pag-asa yung score nating dalawa. :)

To My Nik Whom I Love The Most

Retrieved from October 2023

How can I start this letter? I don't know. Akala ko okay na, pero sudden na naman kitang naaalala. Bakit iba ka? Nasa point na talaga ako ng buhay ko na kung hindi ikaw, huwag nalang talaga. Sabi ko, hindi ko na masyadong iisipin. Pero ang sakit pa rin pala. Kapag nakikita ko yung iba na masaya sa partner nila, nasa isip ko, hindi ko nakikita yung sarili ko na ganito sa iba, gusto ko sa'yo lang, kasi mahal na kita. Bakit ang hirap? Baka confused lang ako? Baka masyado lang akong nangungulila sa'yo? Dun sa pagkikita natin coincidentally ng tatlong beses, lahat ba sobrang nagkataon lang? Am I wrong to think na dahil kay Lord yun? Lord ano po bang plano niyo sakin? Samin ni Nick? Hindi ko alam gagawin ko, hindi ko pa kayang mag-move on sa'yo. Mas masasaktan lang ako.