I Loved You, It Ruined My Life

 Out of all Taylor Swift's songs, I relate to the Fortnight the most

Today is July 1st, MONDAY. Before I start writing on this blog entry of mine, I promise to myself na this will be the last time I will be writing to this blog na tungkol kay nwvm. Kaya ko naisip na magsulat ngayon, kaninang madaling araw I can't fall asleep, so I decided to read everything dito sa blog ko and most of it was about him. Nabasa ko yung mga past thoughts ko dati about sakanya and after that, oh fudge naaawa ako sa sarili ko. 

Sa lahat ng napagdaanan ko, kahit ano mang maling desisyon yung nagawa ko, hindi ko deserve na maramdaman lahat ng yun. Walang kahit sinong may deserve. After all that I've been through, masyado akong nag-beg, masyado kong binaba yung sarili ko, masyado ko siyang minahal to the point na ubos na ubos na ako. Hindi ko na talaga makilala yung sarili ko non, at hindi ko na gugustuhing maranasan yun ulit. 

Haaay Lord, hindi ko pa talaga kaya yung mga ganitong love, kasi grabe pala talaga ako magmahal. Hindi si nissy yon, ibang persona ko yon.

Yung totoong nissy, dapat laging sarili yung pinipili. Hindi masamang maging selfish minsan miss nissy, you have to make your walls and your boundaries higher, you should not let other people take advantage of your kindness.

Yeah, I admit it hindi naman ako nagbabait-baitan dito, syempre may atraso din ako sa mga taong nanakit sa'kin, wala na akong magagawa pa, wala na naman sila sa buhay ko para isipin ko pa 'di ba?

Hindi ko na gugustuhin pang makita sila, lalo na si Nick. I guess the feeling is mutual, he don't want to associate with me anymore as far as I can remember. Maybe para na rin sa ikapapayapa ng lahat, mas mabuti pang isipin ko nalang na never ko siyang nakilala kasi masyado akong nawasak dahil sakanya.